از ماه رجب تا ضیافت رمضان

فرا رسیدن این ماه، نعمت بزرگی است که باید از آن بهره فراوان ببریم و نگذاریم شبها و روزهایش، با غفلت سپری شود. عبادت و نیایش، نماز و روزه، دعا و صلوات و سرانجام به یاد خدا بودن و تذکر در این ماه خجسته، لذتی دیگر دارد، همین بس که اگر یک روز از این ماه را با خلوص نیت و با توجه قلب روزه بگیریم، مستوجب رضوان بزرگ الهی خواهیم شد. رسول خدا (ص) می فرماید:

هان! ماه رجب و ماه شعبان دو ماه من اند و ماه رمضان ماه امتم. آگاه باشید، هر که یک روز از ماه رجب را با ایمان و اخلاص روزه بگیرد، مستوجب رضوان بزرگ الهی می گردد و روزه اش در آن روز بی گمان خشم خداوند را فرو می نشاند و دری از درهای دوزخ را بر روی خویش می بندد.

شعری از پروین اعتصامی در مورد خدا

پیش از اینها فکر می کردم خدا
خانه ای دارد کنار ابرها

مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس خشتی از طلا

پایه های برجش از عاج وبلور
بر سر تختی نشسته با غرور

ماه برق کوچکی از تاج او
هر ستاره، پولکی از تاج او

اطلس پیراهن او، آسمان
نقش روی دامن او، کهکشان

ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار

روز میلاد دُرّ درخشان مهر و عاطفه، پرستار زخم های به خون نشسته صحنه کربلا و روز پرستار مبارک باد. 

آموزه ای از امام حسن عسکری (ع)

گزارشی تاریخی از سبک زندگی امام حسن عسکری(ع)

در تفسیر امام حسن عسکری(ع) حدیثی وارد شده است که آن را ابویعقوب یوسف بن زیاد و علی بن سیار روایت کرده اند، این دو بزرگوار می گویند: شبی در خدمت امام عسکری(ع) بودیم- در آن زمان حاکم آن سامان نسبت به امام(ع) تعظیم می کرد و اطرافیان او نیز احترام می نمودند - ناگهان حاکم شهر از آنجا عبورش افتاد و مردی دست بسته همراه او بود. او امام(ع) را که در بالای خانه قرار داشت و از بیرون مشاهده می شد دید، همینکه چشمش به آن حضرت افتاد به خاطر احترام از مرکب پیاده شد. امام عسکری(ع) فرمود: به جای خود برگرد، و او در حالی که تعظیم می کرد به جای خود یعنی روی مرکب برگشت و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا این شخص را امشب کنار یک دکان صرافی گرفته ام، به گمان اینکه می خواسته راهی به دکان باز کند و از آن سرقت کند. همین که خواستم او را تازیانه بزنم- و این روش من است متهمی را که دستگیر می کنم پنجاه تازیانه می زنم تا تنبیه او باشد و بعد از آن جرم بزرگتری مرتکب نشود- او به من گفت: از خدا بترس و کاری که باعث خشم خداوند می شود انجام نده، من به راستی از شیعیان علی بن ابی طالب و شیعه این امام بزرگوار، پدر کسی که به امر خدا قیام می کند می باشم.

من از او دست برداشتم و گفتم: تو را نزد امام(ع) می برم، اگر آن حضرت گفته ات را تصدیق کرد که از شیعیان او هستی تو را رها می کنم،

مواعظ امام حسن علیه السّلام به جناده

رحلت پیامبر اعظم حضرت محمد(ص)، شهادت امام حسن مجتبی و امام رضا(ع) تسلیت باد.

مواعظ امام حسن علیه السّلام به جناده

  در آن ساعت‏هاى آخر از حیات حضرت امام حسن علیه السّلام جنادة خدمت آن حضرت رسید و تقاضاى نصیحت و موعظه نمود، در حالیکه رنگ آن حضرت زرد شده و حالش منقلب و دیگر رمقى ندارد و زهر تمام بدن او را گرفته بود.

مجلسى رضوان الـله علیه نقل میکند در «بحار الانوار» از کتاب «کفایةُ الأثر فى النّصوص على الائمّة الإثنَى عشر» که جنادة بن أبى امیّه گفت:

من وارد شدم بر حضرت حسن بن علىّ بن أبى طالب علیه السّلام در همان مرضى که با آن وفات نمود، و در مقابل آن حضرت طشتى بود که در آن خون قِى مینمود؛ عرض کردم: اى مولاى من! چرا خود را معالجه نمى‏کنید؟

حضرت فرمود: اى بنده خدا! مرگ را به چه علاج کنم‏؟ گفتم: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رجِعُونَ.

زیارت اربعین

اربعین سید الشهدا علیه السّلام مصادف با روز بیستم صفر است، شیخ طوسی در کتاب تهذیب و مصباح از حضرت امام حسن عسگری علیه السّلام روایت کرده: نشانه های مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گذاردن، که مراد هفده رکعت واجب، و سی وچهار رکعت نافله[مستحب] در هر شب و روز است، و زیارت اربعین، و انگشتر به دست راست نمودن، و پیشانی را در سجده بر خاک نهادن، و بلند گفتن«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم»

کیفیت زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام در روز اربعین به دو صورت رسیده:

اول: زیارتی است که شیخ در دو کتاب تهذیب و مصباح از صفوان جمّال روایت کرده، که صفوان گفت: مولایم امام صادق علیه السّلام درباره زیارت اربعین به من گفت: هنگامی که قسمت قابل توجهی از روز برآمده، بخوان:

السَّلامُ عَلَی وَلِیِّ اللَّهِ وَ حَبِیبِهِ السَّلامُ عَلَی خَلِیلِ اللَّهِ وَ نَجِیبِهِ السَّلامُ عَلَی صَفِیِّ اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِیِّهِ السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ

کربلا، کعبه دلها

کربلا،قبله دلهاست،خدامی داند          دیدنش آرزوی ماست،خدامی داند

کربلاگلشن سرسبز علی وزهراست    چقدروقت تماشاست،خدامی داند

کربلا راچه نیازاست که تفسیرکنیم      عشق،حرفی است که گویاست،خدا می داند

ماعزادارحسینیم که اشکِ غم او         آبروی همه ماست،خدا می داند

 

  

استاد برجسته دانشگاه آکسفورد

استاد برجسته دانشگاه آکسفورد در حال شست و شوی پای زائران حسینی(ع)

پروفسور «جلیل ثامر منیر» استاد دانشگاه آکسفورد و صاحب تالیفات زیاد در حوزه پزشکی، از هزاران کیلومتر فاصله خود را به نجف و کربلا رسانده تا توفیق پیدا کند و پای کوچک‌ترین عضو کاروانی از کاروا‌ن‌های اربعین را با دستان خود بشوید؛ شور و ارادتی که مشرق نیوز تصویرش را رسانه‌ای کرده است.

البته این شوریده‌دلی فقط وصف‌الحال پروفسور منیر نیست؛ اینجا دنیای دیگری است و همه آزاد از هر گونه تعلقی، نام سالار شهیدان امام حسین(ع) را زمزمه می‌کنند.

برگرفته از کیهان

ای ساربان آهسته ران...

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود

وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او

گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

کربلا در کربلا می ماند

کربلا درکربلا می ماند اگر...
سِـــرّ نی در نینـــوا می مـاند اگر زینـب نبـود	کــربــلا در کـربــلا می مـاند اگر زینب نبود
چهره ی سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنـگ	پشـت ابری از ریا می مـاند اگر زینب نبود
چشـمـه ی فریـاد مظلـومیـت لـب تشـنـگـان	در کویرِ تفـتـه جـا می مانـد اگر زینب نبود
زخمه ی زخمی ترین فریاد، در چنگ سکوت	از طـــراز نـغـمه وا می ماند اگر زینب نبود
در طلـوع داغ اصغـر، استـخـوان اشـک سـرخ	در گلـوی چشمها می ماند اگر زینب نبود
ذوالجـناح داد خواهی، بی سـوار و بی لگـام	در بـیـابـانـهـا رهـا می ماند اگر زینب نبود
در عـبـــور از بستــر تاریـــخ، سیــل انقــــلـاب	پشت کوه فتنه ها می ماند اگر زینب نبود
قادر طهماسبی (فرید)